Bazenwoningen, Oude Deldenerweg 231-235, (gemeentelijk monument)
WONINGEN, gebouwd in 1918, in opdracht van de Koninklijke Nederlandse Zoutindustrie. Het ontwerp was van de hand van de ingenieur A.H. Wegerif (Apeldoorn). De woningen zijn gelegen in het
buitengebied van Boekelo, nabij de zoutfabriek.
De bazenwoningen zijn van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische, cultuurhistorische en stedenbouwkundige waarden die tot uitdrukking komen in:
- de betekenis van de woningen als onderdeel van het oeuvre van de architect A.H. Wegerif
- de betekenis als onderdeel van de geschiedenis van de Koninklijke Nederlandse Zoutindustrie
- de gaafheid van het hoofdvolume en de detaillering
- de opvallende ligging
Biografische schets Architect A.H. Wegerif
geboren : 13-04-1888, Apeldoorn
overleden : 19-06-1963, Wassenaar
Ahazverus Hendrikus (Henk) Wegerif is zoon van aannemer Gerrit Wegerif en Elsje Breman. Chris
Wegerif (1859-1920) is zijn oom.
Zijn eerste werk is Huis de Klaproos te Apeldoorn (1906).
In 1908-1909 reist Henk Wegerif negen maanden door de Verenigde Staten, waarna hij enige tijd in New York verblijft, waar hij werkt voor William Bates. Dit ervaart hij als zeer leerzaam.2
Daarna werkt hij korte tijd als timmermansleerling in het aannemersbedrijf van zijn vader - deze vindt een dure opleiding in Delft niet nodig - maar gaat daar weg om te kunnen ontwerpen in plaats van
ontwerpen van anderen uit te voeren. Op 21-jarige leeftijd start hij zijn eigen bureau, dat snel groeit. Van de opleiding aan de Amsterdamse
Academie voor de Bouwkunst, waar hij zich in 1909 laat inschrijven, komt weinig terecht. Henk Wegerif was lid van Architectura et Amicitia en van Forum.
In zijn ‘Apeldoornse periode’ ontwerpt Wegerif vele woonhuizen, een openbare leeszaal, arbeiderswoningen in Apeldoorn, Doetinchem en Zutphen en een kantoorgebouw in Apeldoorn.
Zijn belangstelling voor de volkshuisvesting leidt onder meer tot de publicatie ‘Bouw van middenstandwoningen’ (1919).
In 1916 maakt Wegerif met H.P. Berlage en binnenhuisarchitect Cornelis van der Sluys een reis naar Denemarken voor de ‘Vereniging tot verbreiding van de kennis over Nederland in den Vreemde’.
In 1925 verhuist Henk Wegerif naar Wassenaar. Hier ontwerpt hij diverse landhuizen en villa’s, vaak in de stijl van Engelse ‘country houses’. Ook ontwerpt hij drie huizen in Geldermalsen. Zijn bekendste
ontwerp is dat voor de Willemsparkflat aan de Zeestraat/Javastraat in Den Haag (1928-1931). Zijn laatste ontwerp is dat voor een crematorium te Groningen (1960).
Henk Wegerif heeft veel gepubliceerd, waaronder de vierdelige reeks ‘Bouwmeesters der Middeleeuwen’. Kopij, onderzoeksgegevens en correspondentie van de delen die hier een vervolg op
moesten vormen, bevinden zich in het archief. Ook heeft hij veel gepubliceerd in vaktijdschriften. In de ‘Wassenaarse periode’ bekleedt Wegerif diverse bestuursfuncties..
Tussen 1934 en 1940 ontwerpt hij de decors voor bijna alle Nederlandse speelfilms. In Willem van Oranje (1934) en Boefje6 (1939) speelt hij een bijrol.
